سپاسگزار معلمی هستم
که اندیشیدن را به من آموخت،
نه اندیشهها را …
روز معلم را به همه همکاران عزیز خودم و همه معلم ها و اساتیدی که برای من و ماها زحمت کشیدن تا به این جایگاه برسیم، صمیمانه تبریک میگم.
الان که خودم معلم هستم میفهمم که چرا گاهی معلم مهربان هست و گاهی خشمگین، گاهی خوشحال و گاهی پریشان. اگر دانش آموز هستی بدون که معلم هات اگر سرت داد کشیدن، ازت نمره کم کردن، تنبیهت کردن، برای خوشایند دل خودشون نیست و چندین برابر شما از این رفتار ناراحت میشن.
ناراحت میشن وقتی میبینن دانش آموزی عمر گرانبهای خودش رو به بطالت میگذرونه، ناراحت میشن وقتی میبینن دانش آموزی به آینده خودش و خانواده خودش لطمه میزنه. و لذت میبرن از دانش آموزانی که برای علم ارزش قائل هستن و تمام سعی و تلاش خودشون رو برای رسیدن به هدف های خودشون می کنن و البته این معلم ها هستن که گاهی از دانش آموزان خودشون هم یاد می گیرن.
من یک معلم هستم. دانش آموزانم را دوست دارم. آرزوی قلبی هر معلمی موفقیت، سربلندی و سلامتی روح و روان دانش آموزانش هست.
امیدوارم روزی برسه که معلم و دانش آموز همدیگه رو کامل درک کنن و بتونن در پناه لطف حضرت حق، پا به پای هم، بهترین سرنوشت ها رو برای آینده این مرز و بوم رقم بزنن.
سجاد خسروپور – 12 اردیبهشت 1398
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.